www.tematybiblijne.fora.pl

57KerenOr

Cz. 1

„Mojżesz zaś rzekł Bogu: Oto pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego Imię, to cóż im mam powiedzieć?
Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I Dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.
Mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: JAHWE, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba Posłał mnie do was. To Jest Imię Moje na wieki i to Jest Moje Zawołanie na najdalsze pokolenia.”
Księga Wyjścia 3:13-15 Biblia Tysiąclecia, wydanie 2

Od tych pamiętnych czasów, gdy Pan Bóg Rozmawiał z Mojżeszem minęło wiele pokoleń.
Najmądrzejsze Ziemskie Stworzenie, zwane człowiekiem wydało, wydrukowało i powieliło wiele milionów egzemplarzy Pisma Świętego, nagrało wiele milionów kilometrów taśmy, by Słowo Boże dotarło w najdalsze zakątki świata.
Słowa z Pisma Świętego czyta się przy różnych wzniosłych okazjach. Raz to z łezką w oku, a innym razem, z pełnym szacunku i miłości uśmiechem na ustach. Istnieją specjalne egzemplarze, gdzie złotymi zgłoskami podkreśla się Wielki Majestat Pana Boga.
Gdy weźmiesz do ręki II wydanie Biblii Tysiąclecia, dowiesz się, że starotestamentowe Imię Pana Boga, brzmi: JAHWE.
Na próżno jednak wytężać będziesz swój wzrok, szukając Imienia Bożego w następnym wydaniu Biblii Tysiąclecia...i w następnym...
Przypomnę: ”...JAHWE... To Jest Imię Moje na wieki i to Jest Moje Zawołanie na najdalsze pokolenia.”
Dwa katolickie wydania Biblii Tysiąclecia: II i III...Jednak TYLKO JEDNO Z NICH ODDAJE WIERNIE SŁOWA NAJWYŻSZEGO.

W Starym Przymierzu (w Starym Testamencie) Imię Boże Jahwe, w oryginale występuje wielokrotnie (około 7000 razy).
Imię „Jahwe” Jest Świętym, Wspaniałym i Wielkim Imieniem Boga Izraelitów, zresztą, nie tylko Izraelitów, ale także wszystkich, którzy Boga Izraela miłują i szanują.
Między innymi różne niesnaski o zabarwieniu religijnym, jak i złe pojęcie szacunku, doprowadziły do Tego, że To Wspaniałe Imię, z przekładów Biblijnych zostało usunięte.
Na naszym rynku parę razy ukazywały się przekłady z użytym Imieniem Boga – Jahwe, jednak następne ich wznowienia, Imię To usuwały. (patrz: Biblia Tysiąclecia, wydanie II)

Żeby łatwiej zrozumieć istotę Sprawy, przytoczę fragmenty z II i III wydania Biblii Tysiąclecia, gdzie w tym ostatnim wydaniu, w dość ślamazarny sposób, tłumaczy się brak Świętego Imienia.

Wydanie II, str. 8 „Szata językowa polska” (mały format):
„Troska o autentyzm kazała nam nie stylizować zbyt współcześnie hebrajskiego sposobu opisywania, który tak się różni od dzisiejszego.
Wprowadzamy dalej wszędzie Boże Imię Jahwe tam, gdzie dotąd w przekładach idących za Wujkiem, Wulgatą i Septuagintą czytaliśmy zastępcze Imię „Pan”, nie będące wcale przekładem Tego Imienia Bożego.” (1971)

Wydanie III, str. 12 (nieoznaczona)
Słowo wstępne redakcji naukowej do trzeciego wydania.
„...w niniejszym wydaniu wprowadza się w miejsce wyrazu JAHWE, stosowanego w dwóch pierwszych wydaniach BT, tradycyjne zwroty „Pan” lub „Pan Bóg” czy też „Bóg” z wyjątkiem nielicznych przypadków, gdzie pozostawienie Biblijnego Imienia Boga jest merytorycznie konieczne. (np. Wj 3,14n )”.

Między innymi w ten właśnie sposób przywódcy Kościoła Katolickiego szermują Imieniem Bożym, raz to Je tłumacząc, innym zaś razem, usuwając....
Aby zakończyć ów Katolicki wątek przytoczę inny fragment na temat Bożego Imienia Jahwe ze wstępu do Biblii w Przekładzie ks. Jakuba Wujka z Prymasowskiej Serii Biblijnej. Na stronie XXXVII, czytamy:

„ Biblia Tysiąclecia w wydaniu I. i II. używała Imienia Jahwe. Przekład Ten był przeznaczony do czytania w liturgii. Trzeba stwierdzić, że nasi księża biskupi wykazali się doskonałym wyczuciem, gdy zażądali, aby w przekładzie Imię Jahwe zostało zastąpione słowem „PAN””.
...i dalej czytamy:
„Rzeczywiście, Imię Jahwe było dla wiernych zupełnie obce, a nawet niezrozumiałe, a nadto niezgodne z katolicką tradycją.
Natomiast słowo „Pan” jest i zrozumiałe, i dobrze brzmi i odpowiada tradycji ”.

U dołu strony 29, tegoż przekładu czytamy:
„W naszym tekście też nie ma Imienia Jahwe, tylko Pan, ale warto pamiętać, że ilekroć w Starym Testamencie – ale tylko w Starym, a nie w Nowym – występuje słowo „Pan” w odniesieniu do Boga, to w
tym miejscu w tekście hebrajskim Jest imię JAHWE”

Przyznanie się do winy, samobiczowanie, a potem stwierdzenie, że tradycja jest ważniejsza od Biblii, to normalne metody papieży
i biskupów.
Zdarza się, że wytłumaczeniem braku Imienia Bożego Jahwe w Przekładach Biblijnych jest uszanowanie tradycji większości Izraelitów, którzy nie wymawiają Tego Imienia prawie wcale.
Szanuję i poważam Naród, Który Obrał Sobie Mój Bóg, Który Mojżeszowi i Prorokom Przedstawił Się jako: JAHWE (YHWH).
Jednak takie wytłumaczenie braku Bożego Imienia jest niezgodne z Pismem Świętym, a co za tym idzie, niezgodne z Torą. Wśród Dziesięciu Przykazań, Które Mojżesz Otrzymał na Górze Synaj jest Przykazanie Trzecie, Które zacytuję według Biblii Tysiąclecia. /II wydanie/

Księga Powtórzonego Prawa (Hebr. Elle Haddebarim) 5:11
„Nie będziesz brał Imienia Twego Boga, JAHWE DO CZCZYCH RZECZY, Bo Nie Dozwoli JAHWE, by pozostał bezkarny ten, KTO BIERZE JEGO IMIĘ DO CZCZYCH RZECZY.”

UWAŻAM, ŻE PRZYKAZANIE BOŻE MÓWI JASNO, BY NIE BRAĆ IMIENIA PANA BOGA YHWH NIEPOTRZEBNIE, ZBĘDNIE, DO CZCZYCH RZECZY.
NIE MÓWI NATOMIAST NIC, BY Imienia Boga Jahwe, nie wymawiać w ogóle, np. w rozmowach ,modlitwach, myślach...

Nie mówi też, by Imię Boże zastąpić słowem: ADONAJ, a ja z Moim Panem i Bogiem się zgadzam i przyznaję Mu rację.
Jak wspomniałem wcześniej, szanuję i poważam Naród Wybrany, lecz czytanie w odpowiednich miejscach „Adonaj” zamiast „YHWH”, jest złą interpretacją Słowa Bożego, a z wyrazami szacunku owa zmiana, nie ma nic wspólnego.

Cz. 2

Zastanówmy się teraz, czy Imię Pana Boga, YHWH nie było używane w Nowym Testamencie (Nowym Przymierzu).
Wersety, który zaproponuję znajdziesz w Ewangelii według Łukasza, rozdział 4.

17. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane:
18. Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie Namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi,
19. abym obwoływał Rok Łaski od Pana.
20. Zwinąwszy Księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
21. Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli.
(Biblia Tysiąclecia, wydanie II)

Przed blisko dwoma tysiącami laty, w pewien sobotni dzień, Pan Jezus udał się do synagogi.
Przed zgromadzonymi tam Izraelitami przemówił w ich ojczystej mowie, po hebrajsku (aramejsku). Przemówił słowami proroka Izajasza rozwinąwszy zwój z proroctwem.
Nasze przekłady Biblijne opatrzyły ten fragment proroka rozdziałem 61. wersetem 1 i 2.
Zacytuję go według powyższego wydania Biblii Tysiąclecia.

1. Duch Jahwe Pana nade Mną, bo Jahwe Mnie Namaścił. Posłał Mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę;
2. aby obwieszczać Rok Łaski u Jahwe...

Zauważmy, że Pan Jezus ów fragment Przeczytał „w Swoim ojczystym języku”. Użył Imienia Bożego YHWH, czy zmienił wypowiedź proroka używając słowa PAN?

Inny przykład:
Uczeni katoliccy mówią, że w Nowym Testamencie nie było używane Imię Jahwe. Postaram się obalić ów nonsens używając do tego kilku izraelskich Imion.
My wymawiamy: (Pan) JEZUS, izraelita mówił Yeszua, Yehoszua, co znaczy: YHWH Zbawia.
My wymawiamy: Eliasz, izraelita mówił Eliyyahu, co znaczy: YHWH Jest Bogiem.
My wymawiamy: Izajasz, izraelita mówił Yesza-Yahu, co znaczy: YHWH Ocala.
My wymawiamy: Jan, izraelita mówił Yehohannan, Yohanan, co znaczy: YHWH Okazał Miłosierdzie.

Jeśli zaś chodzi o imię „Jan”, to Zachariasz ojciec Jana Zanurzającego (nieprawidłowo: Chrzciciela), domagał się by tak nazwano jego syna, chciał, tak jak objawił mu Anioł, by imię jego dziecka znaczyło właśnie, że YHWH Okazał Miłosierdzie...

Gdyby więc z języka hebrajskiego przetłumaczyć powyższe Imiona, to w oryginale mielibyśmy wielokrotnie użyte Imię Boże YHWH w Nowym Przymierzu.

Imię Boże YHWH w czasach apostolskich było w codziennym użyciu. Jednym z najwspanialszych na to dowodów jest Apokalipsa. W dziewiętnastym rozdziale tejże świętej Księgi, czytamy:

1. Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie - mówiących: Alleluja! Zbawienie i Chwała, i Moc u Boga Naszego,
2. bo Wyroki Jego Prawdziwe są i Sprawiedliwe, bo Osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i Zażądał od niej poniesienia kary za krew swoich sług.
3. I rzekli powtórnie: Alleluja! A dym jej wznosi się na wieki wieków.
4. A dwudziestu czterech Starców upadło i czworo Zwierząt, i pokłon oddało Bogu Zasiadającemu na Tronie, mówiąc: Amen! Alleluja!
5. I wyszedł głos od tronu, mówiący: Chwalcie Boga Naszego, wszyscy Jego słudzy, którzy się Go boicie, mali i wielcy!
6. I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos mnogich wód, i jakby głos potężnych gromów, które mówiły: Alleluja, bo Zakrólował Pan Bóg Nasz, Wszechmogący.

(Biblia Tysiąclecia) 19:1-6

Cóż znaczy ów okrzyk Alleluja?
W Biblii Tysiąclecia w dopisku do tegoż fragmentu u dołu strony znajdujemy następującą wzmiankę: „Alleluja – liturgiczna aklamacja „chwalcie Jahwe””.

Dlaczego powyższy fragment Apokalipsy uznałem za wspaniały dowód na to, że Imię Boże Yhwh było używane i powinno być używane nadal?
Otóż Jan miał piękną wizję. Widział czasy odległe, czasy przyszłe. Widział czasy, które mają nadejść, za którymi tęskni człowiek ufający Panu Bogu, Jezusowi Chrystusowi. Widział czasy ludzi zbawionych w niebie.
Co więc będą mówić ludzie, którzy w przyszłości dostąpią oglądania Obliczności Pana Boga?
Wytłumaczę To Zawołanie!

Grecki ten wyraz, ma tak naprawdę korzenie hebrajskie. To zawołanie, ten okrzyk uwielbienia, wymawiany prawidłowo „halleluYa”, lub „halleluYah” znaczy: Chwalcie, lub wysławiajcie YAH (WE)... O takim zawołaniu prorokował Jan, który przebywał na wyspie Patmos.

Dlaczego tak dawno temu Izraelici, ten ukochany naród YHWH, przestali używać Bożego Imienia? Dlaczego, fałszywie pojęta zazdrość o Bożą historię, doprowadziła do tego, że znika Ów Tetragram z Kart wielu przekładów Biblii? Dlaczego zamiast być nauczycielem narodów, potrzebuje Ten Święty Naród ciągłych Bożych upomnień?
Dlaczego chcą niektóre pokolenia Izraelskie nazywać się Żydami, a nie chcą brać swego imienia, od nazwy Którą Wprowadził Sam YHWH?:

25 Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki*, 26 a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. 27 A wreszcie rzekł: «Puść mnie, bo już wschodzi zorza!» Jakub odpowiedział: «Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz!» 28 Wtedy [tamten] go zapytał: «Jakie masz imię?» On zaś rzekł: «Jakub». 29 Powiedział: «Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś». (Księga Rodzaju 32:29)

Przypomnę:

„Mojżesz zaś rzekł Bogu: Oto pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego Imię, to cóż im mam powiedzieć?
Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I Dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.
Mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: JAHWE, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba Posłał mnie do was. To Jest Imię Moje na wieki i to Jest Moje Zawołanie na najdalsze pokolenia."

Księga Wyjścia 3:13-15 Biblia Tysiąclecia wydanie 2

Na Takie Zawołanie piszący te słowa, nie może pozostać obojętny. Jest rok 2009. Żyje dziś bardzo odległe pokolenie od tamtych czasów, lecz niektórzy ludzie z tego pokolenia chcą przywrócić Imieniu Bożemu "YHWH", należne Mu miejsce.

Krab

Ze względu że jestem zarejestrowany jako druga osoba(chyba)na tym forum, pozostaje mi pozdrowić na dzień dzisiejszy , szybszego ode mnie , a więc Kerena ! A co do innych którzy się zarejestrują w późniejszym terminie mówię WITAJCIE!

Choć postów mało to, to co przeczytałem jest bardzo ciekawe i muszę podzielić się trochę tym co i ja zaobserwowałem czytając Biblię Tysiąclecia wyd. II. Muszę stwierdzić że nie przywiązywałem do tego, dodam, do pewnego czasu aż takiej uwagi, jednak mój wzrok utkwił na tym wersecie"

quote]Mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: JAHWE, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba Posłał mnie do was. To Jest Imię Moje na wieki i to Jest Moje Zawołanie na najdalsze pokolenia.” [/quote]

....To Jest Moje na wieki.... Zaiste, mocne słowa i nie podlegające żadnej dyskusji co do Imienia Bożego, YHWH ! Nasuwa mi się pytanie : Komu tak bardzo zależy aby Imię Biblijnego Boga Izraela, wymazać z ,,myśli ludzkiej", Imię YHWH , zamienić na nic nie znaczący i nic nie określający a mający wiele znaczeń i wiele osobowości wyraz PAN !
Znam wiele przykładów ZŁA, ze swego dawnego życia jakie kontynuowałem w kk , nie znając Biblii i powielając naukę złych katolickich pasterzy, chodziłem w ciemnościach tego świata obrażając Mego Boga Jezusa Chrystusa. To dzięki Niemu , dzięki Jego Łasce opuściłem ,,warowne mury więzienia katolickiego " i zostałem wolny! To nie nikt inny jak Pan Jezus dzięki Swej Łasce Pokazał mi Prawdziwe Przykazania, właśnie te co kk WYRZUCIŁ ! To nie nikt inny jak Pan Jezus dzięki Swej Łasce Pokazał mi Imię Swego Ojca które brzmi YHWH, ale też i Imię Ojca Które Jest zawarte w Synu Jego Jezusie Chrystusie, Imię Które Odziedziczył Syn , to Imię to RÓWNIEŻ YHWH!

Podłość organizacji kościelnych nie zna granic, można by tu było o ich wyczynach pisać książki , ale po co ? nie będę pisał o ich głupocie ! PRAWDA o Bożym IMIENIU YHWH z którą się zgadzam , podeptała KOLEJNE niecne zachcianki WATYKANU i współpracującego z nim świata ! I tu można ze spokojnym sumieniem przytoczyć werset :

5. I wyprowadził go na górę, i pokazał mu wszystkie królestwa świata w mgnieniu oka.
6. I rzekł do niego diabeł: Dam ci tę całą władzę i chwałę ich, ponieważ została mi przekazana, i daję ją, komu chcę.
(BW) Ewangelia według Łukasza. 4:5-6

Tak , wiemy dajesz komu chcesz , i zabierasz lub odbierasz Chwałę , komu chcesz ! W tym przypadku ,Chwałę Bożego Imienia, YHWH !

P.s Przepraszam że tak mocno napisałem , ale to jest moje odczucie własne i w niektórych sprawach brakuje mi powściągliwości , choć nie wiem czy w niektórych przypadkach , powściągliwość jest wskazana !

Pozdrawiam !

Fedorowicz

alex

Ja posiadam klika przekładów Biblii.Protestancką Biblię tzw. Biblię Warszawską, w której Imię Boga zapisano tylko kilka razy.Ale np. Biblia Poznańska zawiera to Imię jako Jahwe w całym Starym Testamencie.Tak samo Biblia Warszawsko-Praska zawiera to Imię ok. 2500 razy.Są to przekłady katolickie.
Biblia Gdańska tylko raz to Imię zawiera w 2 Mojżeszowej 6:3 jako "Jehowa".dlatego nie prawdą jest jakoby katolickie przekłady nie zawierały Imienia Boga w wersji Jahwe.

Fedorowicz

alex

Odpowiadałem na temat 'Imienia Boga w Bibliach katolickich' a nie na temat 'jaka forma czy jakie brzmienie tego Imienia'.Bez urazy. Very Happy

Ale jak już pytasz to może coś od siebie napiszesz. Smile

Fedorowicz

alex

Ok.Dziękuję za informację.Ale o tym wiedziałem już wcześniej mimo to i tak dziękuję.
Zatem wymawianie Imienia Boga trzeba uznać za pomyłkę?
Co z tymi, którzy to Imię wymawiają jako:"Jehowa","Jahwe" czy też "Jahłe"?
Czytając Biblię można zauważyć,że tym Imieniem--oczywiście nie znamy dokładnego brzmienia--posługiwali się zwykli ludzie np. Rut.Występuje ono prawie 7000 razy w całej Biblii.
Czy zatem zakaz wymawiania tego Imienia nie pochodzi raczej od ludzi niż od Boga?
Czy mógłbyś coś więcej na ten temat powiedzieć?
Widzę,że znasz się na tych sprawach więc chętnie bym coś poczytał o tym.
Z góry dziękuję!

Pozdrawiam serdecznie!

Fedorowicz

alex

Jak zatem wytłumaczyć fakt,że np.Świadkowie Jehowy nieustannie wymawiają to Imię ale kary żadnej nie ponoszą?

Fedorowicz

alex

Powiem Ci,że ma to sens co napisałeś.
Tylko czasami człowiek chciałby aby Pan Bóg go pochwalił czy wynagrodził aby to dodało otuchy czy siły na dalsze życie.Fajnie by było tak od czasu do czasu otrzymać od Boga coś,co by nas mobilizowało do dobrego.No ale chyba ja trochę odszedłem od tematu.
Zatem wymawianie Imienia Boga niezależnie czy jest to forma poprawna czy zbliżona do poprawnej jest Bogu niemiłe.
Ciekawi mnie zatem fakt,że w Biblii wielokrotnie spotykamy się z tym,że zwyczajni ludzie zwracali się do Boga per Jahwe.
Takich przykładów jest mnóstwo więc nie będę ich przytaczał gdyż ufam,że Ty je wszystkie znasz.
Dlaczego zatem zmieniło się to później tak,że obecnie tego Imienia się nie wymawia?

Fedorowicz

alex

Jeśli nie wolno to masz rację,że zgrzeszyłem pisząc Imię Boga w tej formie.
Ale przeczytaj tę perykopę:

(1) W czasach, kiedy sędziowie sprawowali rządy, w całym kraju nastał wielki głód. Pewien człowiek z Betlejem judzkiego opuścił wtedy własny dom, żeby ze swoją żoną i dwoma synami osiąść na ziemi moabickiej. (2) Człowiek ten miał na imię Elimelek, jego żona nazywała się Noemi, a dwóch synów nosiło imiona: Machlon i Kilion. Wszyscy byli Efratejczykami, mieszkającymi w Betlejem judzkim. Przybywszy do Moabu, osiedlili się tam. (3) Po pewnym czasie Elimelek, mąż Noemi, zmarł i wdowa pozostała sama z dwoma synami, (4) którzy wzięli sobie później za żony kobiety moabickie. Jedna z nich nazywała się Orpa, a druga Rut. Mieszkali razem około dziesięciu lat. (5) Gdy obaj synowie, Machlon i Kilion, zmarli, Noemi pozostała sama po stracie synów i męża. (6) Wstała tedy pewnego dnia, wzięła swoje obydwie synowe i opuściła ziemię moabicką, ponieważ dowiedziała się, że Jahwe wejrzał na jej kraj i znów obdarzył go chlebem. (7) Wyruszyła tedy z ziemi, na której dotychczas żyła, i razem z obiema żonami swoich synów udała się w drogę powrotną do ziemi judzkiej. ( Cool

I powiedziała Noemi do obydwu żon swoich synów: Niech każda z was wraca do domu swojej matki. Niech Jahwe będzie tak łaskawy dla was, jak wy byłyście dobre dla moich zmarłych synów i dla mnie samej. (9) Niech Jahwe pozwoli wam obydwu znaleźć odpocznienie w domach waszych [przyszłych] mężów. I ucałowała je. Wtedy one rozpłakały się bardzo (10) i powiedziały: Nie, my chcemy iść razem z tobą do twojej ojczyzny! (11) Noemi zaś na to: Ależ nie, moje córki! Po co miałybyście iść ze mną? Czyż jest jeszcze jakakolwiek nadzieja, żebym mogła znów urodzić synów, którzy staliby się waszymi mężami? (12) Wracajcie, moje córki! Idźcie do siebie! Ja już jestem za stara, żeby ponownie wyjść za mąż. A zresztą, gdybym sobie nawet powiedziała: Mam jeszcze jakąś nadzieję, że tej nocy znajdę się obok męża i że pocznę synów, (13) to czyż czekałybyście na nich, aż dorosną? Czy powstrzymałybyście się aż do tego czasu z ponownym wyjściem za mąż? Nie, moje córki! Jest mi ogromnie przykro i żal mi was, [że tak cierpicie], ponieważ ręka Jahwe zaciążyła nade mną. (14) Wtedy one jeszcze bardziej zaczęły zanosić się od płaczu. W końcu Orpa ucałowała matkę swojego męża [i odeszła], a Rut pozostała z Noemi. (15) I powiedziała Noemi do Rut: Patrz, twoja bratowa poszła do swojej ojczyzny i do swojego boga. Wracaj razem z twoją bratową. (16) Ale Rut odpowiedziała: Nie nalegaj, żebym cię opuściła i odeszła daleko od ciebie. Pragnę bowiem pójść, dokąd ty pójdziesz, i pozostać tam, gdzie ty pozostaniesz. Chcę, żeby twój lud był moim ludem, a twój Bóg - moim Bogiem. (17) Gdzie ty umrzesz, tam ja pragnę i umrzeć, i być pochowaną. Niech Jahwe ześle na mnie wszystko, co najgorsze, jeśli cokolwiek prócz śmierci będzie w stanie oddzielić mnie od ciebie. (1 Cool

Widząc więc, że Rut jest całkowicie zdecydowana z nią pozostać, Noemi nie nalegała już więcej, żeby od niej odeszła. (19) Ruszyły tedy obydwie razem w drogę do Betlejem. Gdy weszły do Betlejem, całe miasto poruszyło się na ich widok, a kobiety mówiły jedne do drugich: Czy to Noemi? (20) A ona rzekła: Nie nazywajcie mnie już Noemi [to znaczy: miła]; mówcie na mnie teraz: Mara [to znaczy: gorzka], bo Wszechmocny napełnił mnie goryczą. (21) Wyszłam stąd bowiem z rękami pełnymi, a Jahwe sprawił, że wracam z pustymi. Dlaczegoż więc miałybyście mnie jeszcze nazywać Noemi po tych wszystkich doświadczeniach, którym poddał mnie Jahwe, i po ucisku, którego doznałam od Wszechmocnego? (22) I tak to powróciła Noemi, a z nią żona jej syna, Moabitka Rut, przybyła z ziemi moabickiej. Przyszły do Betlejem, gdy rozpoczynały się żniwa jęczmienne.

(Ks. Rut 1:1-22, Biblia Warszawsko-Praska)

Jak widzisz Rut wypowiadała to Imię.Przecież mówiąc o Bogu nie mogła mówić Jego Imienia jako Tetragram ale w takiej wokalizacji jaką znała.
Co o tym powiesz?

Fedorowicz